De Geheugenkaart van Gouda | The show must go on – zo ook in de Goudse Schouwburg. Anya Tuit, hoofd Communicatie, doet een greep in haar geheugen en vertelt: ‘Zo’n elf jaar geleden speelde er een vrij serieuze voorstelling, ik meen met Rick Engelkes en Isa Hoes. Ik vond het een hele spannende avond, want ik was nog maar net begonnen en de voorstelling moest vlekkeloos verlopen. Tot halverwege was er geen vuiltje aan de lucht. De voorstelling was bijna op zijn hoogtepunt toen er tijdens een bloedserieuze scene opeens vrolijke pianomuziek klonk. Dit hoorde overduidelijk niet bij de voorstelling! Waar kwam die muziek vandaan? Zo snel en onopvallend mogelijk liep ik de zaal uit in de richting van de kleedruimtes. De muziek werd steeds luider naarmate ik dichter bij de orkestbak kwam.
Maar de orkestbak werd helemaal niet gebruikt, die avond! Toen ik de deur opende zag ik een jonge dame uitbundig de vleugel bespelen. Het was de pianiste die in de kleine zaal geprogrammeerd stond. In de pauze van haar voorstelling had ze de piano gevonden. En nu zat ze haar vingers nog even warm te spelen, niet wetende dat iedereen in de grote zaal haar pianospel duidelijk kon horen! Gelukkig heeft volgens mij niemand echt gemerkt dat de muziek niet bij de voorstelling hoorde.’
De verhalen van de Geheugenkaart van Gouda zijn verzameld door kunstenaar Michel Linthorst. Michel sprak met allerlei Gouwenaars en kwam zo tot een aantal mooie verhalen. Bekijk zijn werk hier.